Friday, December 12

ရင္ဘတ္ႏြံထဲ နစ္၀င္ေနတဲ့ ကဗ်ာေလးမ်ား


တစ္ရက္ ကိုအိမ္မက္နဲ႕ စကားေျပာျဖစ္ရင္း...အစ္ကို႕ဆီအသစ္ရွိေသးလား ေမးမိေတာ့ တက္ခ္ ထားတဲ့ပို႕စ္ေလးေတြရွိတယ္လို႕ျပန္ေျပာတဲ့အစ္ကိုကုိ အေနာ္ကေတာ့ တက္ခ္ေတြသိပ္မလုပ္ျဖစ္ဘူး ဘယ္သူမွလည္း မတက္ခ္ၾကဘူးလုိ႕ေျပာလုိက္မိတာနဲ႕ပဲ ငါ့အစ္ကိုေတာ္ၾကီးက ခ်က္ခ်င္းကို ထတက္ခ္ေတာ့တာပါပဲ...း).... ဒီလိုနဲ႕ အစ္ကိုေတာ္တက္ခ္ထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးက
ရင္ဘတ္ႏြံထဲ နစ္၀င္ေနတဲ့ ကဗ်ာေလးမ်ား........
အစ္ကိုေရးထားတဲ့ ပို႕စ္ထဲက ကဗ်ာအားလံုးကိုလည္း သေဘာက်နွစ္ျခိဳက္မိတယ္...။ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးကို အရမ္းသေဘာက်မိတယ္...။ ဘာလုိ႕လဲဆိုေတာ့ အေနာ့္ရင္ထဲမွာ နစ္၀င္ေနတဲ့ ကဗ်ာေလး ေတြရွိပါတယ္..။ ကဗ်ာတုိင္းကိုလည္းခ်စ္တယ္...။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲစြဲေနတဲ့ ကဗ်ာေလး ေတြထဲက အနစ္၀င္ဆံုးကဗ်ာေလး ၂ပုဒ္ကို ေရးေပးခြင့္ရတဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္...။ အဲဒီကဗ်ာေလးေတြက လူတုိင္းလည္း ရၾကသလို ကဗ်ာကိုမဖန္တီးတတ္ပါဘူး မခံစားတတ္ပါဘူးဆိုတဲ့ လူသားတုိင္းလည္း ဒီကဗ်ာေလးေတြကိုေတာ့ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနမယ္ဆုိတာ ယံုၾကည္ထားပါတယ္...။ အေနာ့္ကဗ်ာေတြဖတ္ ျဖစ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕က ေျပာၾကတယ္...။ ငါက ကဗ်ာကို မခံစားတတ္ဘူးတဲ့...။ ေရးလည္းမေရးဘူးလုိ႕ ေျပာပါတယ္...။ ဒါကို အေနာ္လက္မခံခ်င္ပါဘူး........။ လူတုိင္းမွာ မျမင္နုိင္တဲ့ ကဗ်ာခ်စ္တဲ့စိတ္ဆိုတာ ရွိၾကပါတယ္...။ အေနာ္ခုေရးျပမယ့္ ကဗ်ာေလးေတြကေခါင္းစဥ္မဲ့ေလးေတြပါ....ဖတ္ရႈခံစားေပးပါအံုးေနာ္...။


ရင္ဘတ္ႏြံထဲ နစ္၀င္ေနတဲ့ ကဗ်ာေလးမ်ား

(၁)
မမ ၀၀ ထထ က
အက ပထမ
ကပါ ကပါ မမရာ
ညည လသာသာ
ညအခါ ငါစာရ
မမ ၀၀ ထထ က....။


ဒီကဗ်ာေလးကို အေနာ္တုိ႕ငယ္ငယ္က သူငယ္တန္း သင္ပုန္းၾကီးဖတ္စာျမန္မာစာမွာ သင္ရပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မူၾကိဳမွာ စသင္ရပါတယ္..။ ဒီကဗ်ာေလးကို စရြတ္တတ္စက အရမ္းၾကည္ႏူးမိသလို စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈလည္း ရခဲ့တယ္လုိ႕ ထင္မိပါတယ္..။ အဲဒီကေလးအရြယ္တုန္းကေတာ့ ဒီခံစားမႈကို ေဖာ္မျပတတ္ခဲ့ပါဘူး...။ နားလည္းနားမလည္ခဲ့ပါဘူး..။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအရြယ္ကာလက ဒီကဗ်ာေလးစသင္ရခ်ိန္ မွာ ဘယ္ေလာက္ထိ အသည္းစြဲခဲ့လဲဆိုရင္ ခုခ်ိန္မွာ ဘယ္သူ႕ကိုထေမးထေမး ဒီကဗ်ာကို မရတဲ့သူဆိုတာ မရွိပါဘူး ...။ ဒီကဗ်ာေလးဟာ အလြန္တရာမွ ရိုးရွင္းျပီး ကာရံညီတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ..။ ထပ္ခါေျပာရရင္ အေနာ့္အသဲထဲမွာ ရင္ဘတ္ထဲမွာ ႏြံနစ္ေနတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ...။ ဒီကဗ်ာေလးမွာ ပထမဆံုးစတဲ့ စာေၾကာင္းေလးနဲ႕ ေနာက္ဆံုးဆံုးတဲ့ စာေၾကာင္းေလး အတူတူျဖစ္ေနတဲ့ ထူးျခားခ်က္ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္..။ စာဖတ္သူတို႕ရဲ့ အျမင္မွာ ပိုမိုဆန္းသစ္မယ္လုိ႕ ထင္မိတယ္..။ ေနာက္တစ္ပုဒ္ကေတာ့


(၂)

ယုန္ကေလးက နားရြက္ေထာင္
ပညာရွိေယာင္ေဆာင္၊
ေၾကာင္ကေလးက လက္သည္း၀ွက္
ေခ်ာင္းလိုက္ရတဲ့ ၾကြက္၊
ေရႊဇီးကြက္တို႕ အိေျႏၵ
ဘုရင္ၾကီးလုိေန၊
မုိးေလ၀သ ေဗဒင္ေဟာ
ေတာက္တဲ့ ကိုလူေခ်ာ၊
ေျပာတုိင္းယံုတဲ့ ပုတ္သင္ညိဳ
ေခါင္းညိတ္တတ္တယ္ဆို
ေရႊက်ီးညိဳသာပါက
ဧည့္သည္လာပါခင္ဗ်။

ဒီတစ္ပုဒ္ေလးကလည္း ရင္ထဲမွာ နစ္၀င္ေနတဲ့ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ..။ ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ ေအာက္အဆံုးပုိဒ္ေလးမွာ နည္းနည္းလုိေနတာမ်ိဳး စာလံုးလြဲေနတာမ်ိဳးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။ စာသားေတြလုိေနမယ္ ဆိုရင္ သည္းခံျပီးျဖည့္ဖတ္ေပးဖုိ႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္...။ ဒီကဗ်ာေလးရဲ့ စကားလံုးမ်ားရဲ့ သို၀ွက္မႈကို အရမ္းႏွစ္ျခိဳက္မိပါတယ္..။ ပညာရွိေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ့သူရယ္...ဘုရင္ၾကီးလုိ အိေျႏၵဆည္တဲ့သူရယ္..စတဲ့ သဘာ၀ေလးေတြကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ တစ္နညး္အားျဖင့္ ငယ္စဥ္ဘ၀ကတည္းက ဆံုးမျပသေပးတဲ့ ကဗ်ာလုိ႕လည္း ခံယူမိပါတယ္...။ ခုလို အေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲက ကဗ်ာေတြက သူငယ္ခ်င္းတုိ႕အားလံုးရဲ့ ရင္ဘတ္ထဲက ကဗ်ာနဲ႕မကိုက္ညီေပမယ့္ အေနာ့္ကဗ်ာေတြကို လက္ခံေပးတယ္ဆိုရင္ပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။
အေနာ္ေရးသားမႈ ၊ ဆုိလုိရင္းညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ နားလည္မႈလြဲသြားမယ္ဆိုရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္..။ အေနာ့္ ေရးသားျခင္းမ်ားကို ခံစားေပးနုိင္ပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္းရင္း ကိုၾကီးအိမ္မက္ေရ...အေနာ္ ေရးလုိက္ပီေနာ္...။ နားလည္ေပးပါဂ်..း)။




Print this post (စာထုတ္ယူရန္)

Creative Commons License

7 comments:

Anonymous said...

အို ... ညီမငယ္ေရ ...
TAG ရက်ိဳးတယ္နပ္ပါလားဗ်ာ ... တကယ္ပါပဲ ... ကဗ်ာေလးေတြက သိပ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းေနေလရဲ႕ ... ။ အကိုတို႕ကိုယ္တိုင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတဲ့ ကေလးငယ္ေလးဘ၀က ကေလးေလေတြဆိုတာ သိပ္ကို ႏုနယ္လြန္းၿပီး သူတို႕အသိစိတ္ထဲမွာ႐ွိေလတဲ့ “ခံစားခ်က္” ဆိုတာကို ဘာရယ္မွန္း မယ္မယ္ရရ မသိၾကေသးတဲ့ ဘ၀ေလးေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ အခု ကဗ်ာေလးေတြဟာ ကေလးေလးေတြရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားမွာတင္မဟုတ္ပဲ စိတ္ရဲ႕အနက္႐ိႈင္းဆံုးေနရာမွာ နစ္၀င္စြဲထင္ေနတယ္ဆိုတာကို ညီမငယ္ရဲ႕ အခုTAG ပိုစ့္ေလးက မီးေမာင္းထိုး ေဖာ္ျပေပးလိုက္တာပါပဲ။ လွပစိတ္ကူးဥာဏ္နဲ႕ လတ္ဆတ္ႏုပ်ိဳတဲ့ ခံစားမႈေတြကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ကေလးေလးတစ္ေယာက္အသြင္ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတာဟာ အေတာ့္ကိုပဲ အားပါးတရ၊ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ျဖစ္မိပါဘိဗ်ာ ... ။ အခုကဗ်ာေလးေတြကို ရင္ဘတ္ႏြံထဲ နစ္၀င္ေစတဲ့အခါမွာေတာ့ ... ။

နံပါတ္ (၁) ကဗ်ာကေလး ...

(၁)
မမ ၀၀ ထထ က
အက ပထမ
ကပါ ကပါ မမရာ
ညည လသာသာ
ညအခါ ငါစာရ
မမ ၀၀ ထထ က....။

ဒီကဗ်ာေလး ေရးဖြဲ႕တဲ့သူရဲ႕ အေတြးဥာဏ္နဲ႕ ဖန္တီးသီဖြဲ႕မႈ စြမ္းအားဟာ အံမခန္းေလးစားစရာပါပဲ၊ ႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းေလးေပမယ့္ ႐ြတ္ဆိုေလေလ၊ ရင္ထဲကို ပိုနစ္၀င္ေလေလ၊ ႐ြတ္ဆိုေလေလ၊ ရင္ထဲကုိ ပိုစုိက္၀င္ေလေလမို႕ ငယ္ငယ္က ေမာရပန္းရမွန္းမသိ၊ ႐ြတ္ဆိုေနရငး္ ေပ်ာ္ေနတတ္ခဲ့တာ၊ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ခဲ့ဘူး၊ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ေမ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဘယ္သူမွလည္း ေမ့ႏိုင္မွာမဟုတ္သလို၊ ဘယ္သူမွလည္း ေမ့ပစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ကေလးငယ္ေလးေတြရဲ႕ သံၿပိဳင္ဟစ္ေၾကြးျခင္းကိုခံခဲ့ရတဲ့ ဒီလိုကဗ်ာေလးေတြကို ဒီကေလးငယ္ေလးေတြ ႀကီးျပင္းရင့္က်က္ခ်ိန္အထိ တိုင္ေအာင္ ႏွလံုးသည္းပြတ္ထဲမွာ ဆက္လက္ဟစ္ေၾကြးေနၾကဦးမယ္လို႕ ဘယ္သူကေတြးမိမွာလည္း၊ ဘယ္သူက စဥ္းစားမိမွာလည္း။ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ျဖစ္ေနေပမယ့္ အခုလူႀကီးဘ၀ကိုေရာက္ေနတဲ့ ကေလးတိုင္းရဲ႕ရင္ထဲမွာ အမွတ္တရနဲ႕ နစ္၀င္ခဲ့ၾကတာပဲမဟုတ္လားေလ ...။ အကိုလည္း ႀကိဳက္တယ္။ အခု ကြန္မန္႕ကို ေရးေနစဥ္မွာလည္း အဲကဗ်ာေလးကို စိတ္အတြင္းကေန တီးတိုး႐ြတ္ဆိုေနမိေသးတယ္။ Looping တစ္ခုလို ႐ြတ္ေလ မဆံုးေလ၊ ႐ြတ္ေလ မဆံုးေလနဲ႕။ ခံစားေနရတဲ့ စိတ္အစဥ္ဟာေတာ့ မိုးေရျဖန္းပက္စဥ္မွာ ပြင့္အာလာတဲ့ ပန္းမာလာေလးေတြလို တက္ၾကြလန္းဆန္းၿပီး ျပန္လည္ႏုပ်ိဳသြားခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲ။

နံပါတ္ (၂) ကဗ်ာေလး

(၂)
ယုန္ကေလးက နားရြက္ေထာင္
ပညာရွိေယာင္ေဆာင္၊
ေၾကာင္ကေလးက လက္သည္း၀ွက္
ေခ်ာင္းလိုက္ရတဲ့ ၾကြက္၊
ေရႊဇီးကြက္တို႕ အိေျႏၵ
ဘုရင္ၾကီးလုိေန၊
မုိးေလ၀သ ေဗဒင္ေဟာ
ေတာက္တဲ့ ကိုလူေခ်ာ၊
ေျပာတုိင္းယံုတဲ့ ပုတ္သင္ညိဳ
ေခါင္းညိတ္တတ္တယ္ဆို
ေရႊက်ီးညိဳသာပါက
ဧည့္သည္လာပါခင္ဗ်။

ဒီကဗ်ာေလးဟာလည္း ကဗ်ာေတြရဲ႕အေျခခံ အလကၤာသေဘာေတြကို ကေလးေတြနားလည္ေအာင္ ဖြင့္ဆို႐ွင္းျပ ထပ္တူဥပမာေပးထားတဲ့ေနရာမွာ သိပ္ကို ထိမိသပ္ရပ္လွတဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲ။ ကဗ်ာပါ အေကာင္ေလးေတြရဲ႕ စ႐ိုက္လကၡဏာေတြ၊ သူတို႕ လကၡဏာေတြနဲ႕ ထပ္တူညီေနတဲ့ လူသားေလာကထဲက စ႐ိုက္ေလးေတြ၊ အစဥ္အလာအရ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကတဲ့ အယူအဆေတြ၊ ပတ္၀န္းက်င္ကို သတိထားမိေအာင္ ေစ့ေဆာ္ေပးတဲ့ သင္ၾကားခ်က္ေတြ စတဲ့ စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေျမာက္မ်ားစြာကို အခုလို ႐ိုး႐ွင္းတိုေတာင္းလွတဲ့ ကဗ်ာေလးထဲမွာ “ဘြား” ကနဲ အမွတ္မထင္ေတြ႕မိေလေတာ့ သိပ္ကို အံၾသရပါတယ္။ ဒီကဗ်ာေလးဟာလည္းပဲ ကေလးတိုင္းရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစားလွစြာနဲ႕ ေက်ာ္ၾကားပ်ံ႕ႏွဲ႕ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္အျဖစ္နဲ႕ ေနာက္ေခတ္ကာလမ်ားစြာ အထိ ဆက္လက္တည္႐ွိေနဦးမွာပါပဲ။ အကိုတို႕ ငယ္စဥ္တုန္းက ဒီကဗ်ာေလးကို ႐ြတ္ဆိုတိုင္းမွာ ဒီအတိုင္းၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္သံျပိဳင္႐ြတ္ဆိုခဲ့တာမဟုတ္ပဲ၊ အားလံုး မတ္တပ္ရပ္ သက္ဆိုင္ရာအပုဒ္အလိုက္ကို ေျခ၊ လက္၊ ခါး နဲ႕ ကိုယ္အမူအယာအယိမ္းအႏြဲ႕ေတြနဲ႕တကြ တညီတညာတည္း ေအာ္ဆိုဟစ္ေၾကြးခဲ့ရတာကို ျပန္သတိရမိသြားတယ္။ ဒီကဗ်ာေလးေတြဟာ လူတိုင္းရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္ကေလးေတြထဲမွာ ခိုေအာင္းေနၿပီး ျပန္လည္႐ြတ္ဆိုတိုင္းမွာ ႐ြတ္ဆိုသူကို ကိုယ္၊ စိတ္ ျပန္လည္ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အစြမ္းသတၱိေတြ ႐ွိေနတယ္ဆိုတာကို ရဲရဲႀကီး ေျပာခ်င္မိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ “ကဗ်ာ” ဆိုတာ လူ႕စိတ္ကို သာယာညႊတ္ေပ်ာင္းၿပီး ႏုညံ့သိမ္ေမြ႕ေအာင္ ထုဆစ္တဲ့ေနရာမွာ လက္ရာအေျပာင္ေျမာက္ဆံုး၊ အႏုစိတ္ဆံုး ပန္းပုဆရာတစ္ေယာက္လိုပါပဲ ညီမေရ ... ။
ညီမငယ္ ရဲ႕ ရင္ဘတ္ႏြံထဲ ေပ်ာ္၀င္နစ္ျမဳတ္ေနတဲ့ ကဗ်ာငယ္ကေလးေတြကို အခုလို မွ်ေ၀ခံစား၊ သိ႐ွိရလို႕ လည္း ဂုဏ္ယူေလးစားလွ်က္ ႐ွိေနပါေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ပန္းခေရ ညီမေရ ... ။ အခုလို အကို TAG ကို ဂ႐ုတစိုက္၊ ေသေသသပ္သပ္နဲ႕ အက်အန ေရးသားတင္ျပေပးတာ အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ ေျပာၾကားရင္း ... ။

ခင္မင္ေလးစားမႈမ်ားစြာျဖင့္ အကိုႀကီး

Anonymous said...

မဂၤလာပါ ပန္းခေရ..ေရ

>>> နံပါတ္ ၂ ကဗ်ာေလးကို ဖိုးသားဖတ္လုိက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေအာ္.. ဘယ္လိုခံစားခ်က္ေလးလဲ ဆိုတာ ဖိုးသားမေျပာႏိုင္ေပမယ့္ တစ္ခုခုေတာ့ ခံစားလိုက္ရတာေသခ်ာပါတယ္။

>>> ေအာ္သိၿပီ.. ခုမွပဲသိေတာ့တယ္။ လူ႔သဘာ၀ေတြကို ဖြဲ႔ထားတာ။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြကို ေပၚေအာင္ဖြဲ႔ထားတာပဲ။

>>> ငယ္ငယ္တုန္းက ဘ၀ကိုလည္း ျပန္သြားေအာက္ေမ့ သတိရမိတယ္ဗ်ာ။
တကယ့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေလ ခုတစ္ေလာ ကဗ်ာေလးေတြ ခဲရာခဲဆစ္ဖြဲ႔ ခဲ့ေပမယ့္ ခုကဗ်ာေလးေလာက္ ရင္ထဲမထိဘူးဗ်ာ။

>>> ေနာက္ၿပီး ဒါေလးကိုျပန္ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ေအာ္.. ငါငယ္ငယ္ကအသိနဲ႔ အခုသိေနတာေတြနဲ႔ တအားကိုကြာျခားသြားသလုိ အသက္အရြယ္ခ်င္းလည္း တအားကို ကြာသြားပါလားလို႔ ေတြးမိၿပီး သံေ၀ဂလည္း ရတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီအတြက္လည္း ထပ္ေလာင္းေက်းဇူးတင္ပါရေစ။

>>> ပန္းခေရတစ္ေယာက္ အလြမ္းေတြေပ်ာက္ၿပီး ခေရပန္းေလးလို ေ၀လည္းေမႊး၊ ေၾကြလည္းေမႊးပါေစ။ လန္းလည္းေမႊး၊ ႏြမ္းလည္း ေမႊးပါေစလို႔ အျဖဴေရာင္ေမတၱာေတြနဲ႔ ဆုမြန္ေျခြလ်က္...

ေလးစားခင္မင္စြာျဖင့္
ဖိုးသား

Anonymous said...

လုပ္ခ်လိုက္ၿပီဟ ဒါေပမယ့္ ငယ္ဘ၀ေတာ့
လြမ္းသြားတယ္

ကုိတုိး said...

မမ ၀၀ ထထ က
အက ပထမ
ကပါ ကပါ မမရာ
ညည လသာသာ
ညအခါ ငါစာရ
မမ ၀၀ ထထ က....။
တက္စ္ ပုိစ့္ေရးထားတာလားမပန္း......... ကဗ်ာေကာင္းေကာင္းေလးတစ္ပုိဒ္ေလာက္ေေတာ့ေရးပါအုံး....... ခံစားၾကည့္ခ်င္လုိ႕ပါမပန္း........ ေပ်ာ္ရႊင္အဆင္ေျပပါေစမပန္း..............။

emayarKhin said...

တကယ္႕ကုိေတာ္တဲ႕
ပန္းခေရ...ေပခရမ္း..ကြ

Anonymous said...

ေအာ္... သူကတမ်ဳိးပါလား။
အင္း..ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ဗ်။ ဒါေလးေတြေတာ့ ေမ့မရဘူး အရင္ဦးဆုံး စသင္ခဲ့ရတာေတြမုိ႔လားေတာ့မေၿပာတတ္ဘူး
ေနာ္..

ရႊန္းမီ said...

ဒုတိယကဗ်ာကို ၾကိဳက္တာခ်င္း တူတယ္ ခေရ.. =)
တို႔ေတြ တူတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားသားပဲ ..
:-)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...